Na een lange, maar rustige reis kwamen we woensdagmiddag aan in het Parco Giona in Maccagno. Waar het vorig jaar nog gesloten was vanwege een militaire oefening, konden we er dit jaar gelukkig weer gebruik van maken. Een fijne en goed bereikbare plek om de trailers te parkeren en de boten af te laden en te stallen. In de Beach Lounge in het park konden we daarna meteen genieten van een heerlijke Italiaanse pizza.

Op donderdag lekker uitgeslapen en daarna op ons gemak in een heerlijk voorjaarszonnetje de boten klaargemaakt. Waar de een nog wat lijnen kon vervangen en we allemaal even op het water waren om van het uitzicht rondom Lago Maggiore te genieten. Wat een prachtige plek om te zeilen. Die middagzon was helaas geen voorbode voor de rest van het evenement. De eerste en de tweede dag was het on-Italiaans, regenachtig weer. Wel jammer voor de niet-zeilende meegereisde familieleden, maar de wind liet ons gelukkig niet in de steek.

Vrijdag aan het einde van de ochtend palaver met Ulli Schrei, de organisator van de regatta. We werden in 3 talen verwelkomd en hielden een minuut stilte voor de slachtoffers van het overstromingsdrama in midden-Italië die week.

’s Middags stond er een rustige zuidelijke windkracht 3 en konden we beginnen met 2 mooie wedstrijden.

Omdat er op zaterdagmiddag geen wind werd verwacht moesten we lekker vroeg op. De eerste start die ochtend was om 9:00u. Zodoende konden we genieten van de noordelijke ochtendwind, die met kracht 3-4 uit de bergen kwam. Zoals gebruikelijk viel na de middag de wind snel weg waardoor we met de Aero9 nog net een 3de afgekorte race konden varen. Helaas werd voor de andere klassen de laatste race afgebroken.

Ook voor de zondag was er een mooie ochtendwind voorspeld dus wederom klonk om 9:00u het eerste sein. Nu bleef de wind wel lang genoeg staan voor 3 races voor alle zeilers.

En deze wind was met kracht 4-5 behoorlijk pittig voor de zeilers die voor een maat groter zeil hadden gekozen, zoals Thirza met een Aero 7 en Robert met de Aero 9. Zij hadden gerekend op lichte condities in deze tijd van het, maar niets was minder waar.

In de avonden hebben we genoten van de heerlijke Italiaanse keuken. Alle avonden samen en op vrijdag de traditionele Sailors Dinner met wel 50 zeilers en familie in een net wat te klein restaurant waar we met de Nederlandse delegatie met z’n 13en aan twee kleine tafels konden aanschuiven. Erg knus..

De Nederlandse deelname was zeker niet onverdienstelijk. Mark Cole mocht de 1ste prijs bij de Aero 7 mee naar huis nemen. En in de overall rangschikking stond hij met een 2de prijs ook op het podium. Thirza werd 1ste bij de dames in de Aero 7. En in de Aero 5 hadden we een clean sweep met onze 3 meiden op het podium. Aimi 1, Jara 2 en Noa 3! Fantastisch

Volgend jaar zijn wij er vast weer bij. Het is een heerlijk evenement. Hopelijk met een nog grotere groep Nederlandse deelnemers.